De nieuwste film van regisseur Ryan Coogler, "Sinners", overstijgt het conventionele vampier horrorgenre door de sfeer van Mississippi in de jaren dertig de sfeer van Mississippi te beelden en de blues te gebruiken-een genre dat ooit veroordeeld is als "The Devil's Music"-om te duiken in de levens van zijn voornamelijk Afrikaans-Amerikaanse personages. Michael B. Jordan schittert als Twin Brothers Smoke and Stack, die de film verankert met boeiende uitvoeringen.

Zoals Eric Goldman in zijn gloeiende recensie voor IGN opmerkte, voldoet "zondaars" niet alleen de dorst naar bloed, maar ook pulsen met het ritme van muziek, met name de blues, die personages zoals Sammie (Miles Caton) en Delta Slim (Delroy Lindo) optreden op de Twins 'locatie. Coogler gebruikt deze muziek om zijn diepgaande impact op mensen uit alle lagen van het leven te verkennen en hen over generaties te verenigen. De film weeft ook in Ierse folkmelodieën, geïntroduceerd door de charismatische vampierleider Remmick (Jack O'Connell), die een parallel tussen de blues en de muziek van zijn erfgoed trekt.

Door Afro-Amerikaanse blues en Ierse volksmuziek te integreren, belicht Coogler de gedeelde koloniale geschiedenis van zowel de menselijke als de vampierkarakters. Deze muzikale elementen worden tentoongesteld in spectaculaire set -stukken die volgens Goldman "Sinners" "Musical aangrenzend" maken, waardoor het publiek kan ervaren hoe muziek door de tijd heen weerspiegelt en zijn makers onsterfelijk maakt.

In een recent interview met IGN besprak Coogler de betekenis van blues en Ierse muziek in 'Sinners', waarin de memorabele muzikale sequenties van de film werden benadrukt en de persoonlijke connectie die hij voelde met de vampierschurk, Remmick, die het vergelijken met zijn ervaring met Killmonger in 'Black Panther'.

Ryan Coogler: The Blues is een bevestiging van de volledige mensheid voor deze personages. Het is een aanvulling op de kerk, die zich op de ziel richt, terwijl de blues zowel de ziel als het vlees omhelzen. Het erkent de pijn, seksueel verlangen en woede die gepaard gaan met hun situatie, die dienen als een opstand tegen generatie -onderdrukking terwijl ze de schoonheid van hun menselijkheid vieren. Het juke joint wordt een toevluchtsoord waar mensen hun ware zelf kunnen zijn, vrij van de beperkingen van hun dagelijkse leven.

IGN: Wat is uw lees over de vampiergemeenschap? Ze brengen al deze mensen van verschillende rassen en achtergronden samen, maar nu zijn ze een collectief in plaats van individu. Er is waarschijnlijk veel manieren waarop mensen kunnen interpreteren wat dat betekent.

Ryan Coogler: Ik wilde "zondaars" zo rauw mogelijk presenteren aan het publiek, waardoor ze hun eigen betekenissen kunnen afleiden. Remmick schrijven was een diep persoonlijke ervaring voor mij, vergelijkbaar met het maken van Killmonger. Ik wilde het concept verkennen van een meester -vampier die de verwachtingen tart, een manier presenteert maar een andere persona onthulde. Zijn connectie met de diverse groep die hij leidt was bijzonder opwindend en krachtig voor mij.

25 beste vampierfilms aller tijden

26 afbeeldingen IGN: Mijn twee favoriete sequenties in deze film zijn de twee grote showstopping muzikale setstukken. De juke joint en dan krijgen de vampieren ook die van hen.

Ryan Coogler: Die scènes vormen het hart van de film, die gemeenschap en liefde presenteren te midden van de onderdrukkende structuren waarmee deze personages worden geconfronteerd. De juke joint en de Ierse stappendans waren daden van rebellie, wat de verlangens van de personages voor vrijheid en verbinding weerspiegelt. We wilden het publiek een viscerale ervaring geven die doet denken aan de ontzagwekkende momenten uit het verleden van de cinema.

Zondaarsgalerij

12 afbeeldingen IGN: De Juke Joint-reeks is bijzonder verbazingwekkend omdat deze wordt opgevoerd als een één-ER. Je speelt met de tijd en je laat ook de culturele crossovers zien. Visueel laat je ons zien hoe muziek tijdloos is, of in ieder geval wat het bij mensen naar voren brengt, is tijdloos. Op welk moment besefte je dat je met de tijd in die scène wilde spelen?

Ryan Coogler: Het idee kwam tijdens het schrijfproces. Ik wilde de transcendente ervaring vastleggen om getuige te zijn van een virtuoze prestatie, wat een universele menselijke ervaring is. Door de filmtaal wilden we het gevoel overbrengen van opgeheven en getransporteerd door muziek, als gevolg van de culturele betekenis en de opstandige geest van de Juke Joint in de jaren dertig.

IGN: Er is later dat tweede Tour de Force Musical Set-stuk, en het is vanuit het perspectief van de Vampires met behulp van traditionele Ierse volksmuziek.

Ryan Coogler: Ierse volksmuziek, net als The Blues, belichaamt een beheersing van contrast. Het vertelt verhalen over ontberingen met kracht en verborgen betekenissen, net als de Delta Blues. Zowel culturen, Afrikaans als Iers, delen een veerkracht en een geest die weigert gebroken te worden, waardoor het leven wordt gevierd, zelfs in het licht van tegenspoed. Deze connectie was een belangrijk element bij het maken van het verhaal van de film en het presenteren van de reis van de vampier.