Begin aan een spannend avontuur door het Engelse platteland met Atomfall, het nieuwste overlevingsspel van de makers van Sniper Elite, Rebellion. Mijn recente bezoek aan een pub in Noord-Londen voor een hands-on demo liet me zowel geïntrigeerd als enigszins losgeslagen, omdat ik chaos ontketende met een cricketbat op nietsvermoedende NPC's, waaronder een onschuldige oude dame.

In Atomfall kan elk personage, van de laagste grunt tot cruciale quest-givers, een gewelddadig einde ontmoeten. Mijn demo begon met een missie om deze monteur te testen. Binnen enkele minuten na het verkennen van de digitale cumbria leidde ik tot een struikgewas, wat leidde tot een brutale confrontatie met drie bewakers, allemaal verzonden met mijn vertrouwde cricketbat, nu gedoopt in bloed.

Terwijl ik later overstapte naar een boog en pijl, omarmde ik mijn innerlijke boogschutter, waardoor de cricket-vleermuis een broodnodige pauze liet. Terwijl ik onderzocht, kwam ik een torenhoge rieten man tegen, een knipoog naar het folkhorrorthema van de game dat zijn gesegmenteerde "open zones" doordringt. Deze griezelige sfeer verdiept het mysterie van wat ertoe heeft gezorgd dat deze eens-slaperige hoek van Engeland een post-apocalyptische woestenij werd.

Mijn overpeinzingen op het achtergrondverhaal van het spel werden onderbroken door een groep druïden, die ik snel met mijn boog stuurde. Het bevredigende gevoel van de boog, gecombineerd met het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall, hield me betrokken. In plaats van een traditionele uithoudingsbalk, gebruikt de game een hartslagmeter die stijgt met fysieke inspanning, die doel en nauwkeurigheid beïnvloedt. Een Bow Mastery -vaardigheid die ik later heb gevonden, hielp later dit effect te verminderen, door te wijzen op een aanpasbare vaardigheidsboom waarmee spelers hun aanpak kunnen aanpassen, of het nu gaat om stealth of gevechten.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Mijn eerste doelloze dwalen door Casterfall Woods leidde me uiteindelijk naar een zoektocht naar een kruidkundige genaamd Moeder Jago. Onderweg liet het vertelen van het milieu op het grotere verhaal, met een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale en een griezelig telefoontje dat me wegwond van het bos.

De wereld van Atomfall is gevuld met verontrustende details, zoals een oude botenhuis opgetuigd met alarmen en waarschuwingen die over de muren zijn geschilderd. De sfeer van de game roept vergelijkingen op met Stalker meer dan fallout, waarbij een toon en ontwerp wordt vastgelegd die verkenning en ontdekking aanmoedigt.

Ik ontmoette moeder Jago tijdens haar toewijzing retraite, ik hoopte op duidelijkheid over het mysterie van de game. Haar cryptische reacties lieten me echter op zoek naar aanwijzingen, die doen denken aan klassieke point-and-click-avonturen. Mijn zoektocht leidde me naar een druïde kasteel op zoek naar haar kruidenboek, dat ik van de zijkant benaderde, een chaotische strijd aangaan in een verlaten benzinestation.

In het kasteel vond ik geen teken van het boek, alleen meer druïden om materialen te verzenden en te maken. Het missieontwerp van de game is opzettelijk stomp en uitdagende spelers om te verkennen zonder hand te houden. Na het volgen van kaartcoördinaten om sleutels op te halen en met een gifplantmonster te worden geconfronteerd, kon ik het boek nog steeds niet vinden, waardoor ik dieper in de ondergrondse rituelen van het kasteel leidde.

Xbox Games -serie Leerlijst

Post-Demo, ik hoorde dat het boek eigenlijk in het kasteel was, op een tafel die ik over het hoofd had gezien. Gefrustreerd en volledig ondergedompeld in de gewelddadige afdaling van mijn personage, heb ik moeder Jago vermoord, alleen om een ​​recept te vinden dat had kunnen helpen tegen het gifmonster. Rebellion vertelde me dat het verhaal van het spel 25 uur kon duren om te voltooien, met gevarieerde ervaringen voor elke speler.

Atomfall's verdoezelde Quest Design is misschien een uitdaging, maar het beloont grondige verkenning en persoonlijke verhalen. Ondanks mijn gewelddadige tegenslagen, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt in dit mysterieuze, post-apocalyptische Engelse platteland. Voor nu zal ik me terugtrekken in de kroeg, cricket vleermuis in de hand en wacht tot het stof zich vestigt.