Het Oilwell -bekken verkennen in Monster Hunter Wilds: een diepe duik in nieuwe monsters en omgevingen

Monster Hunter Wilds introduceert het verraderlijke Oilwell -bassin, een dynamische omgeving die drastisch is veranderd door cyclische weerpatronen die bekend staan ​​als de braakliggende, eigenschap en veel. Deze locatie, in tegenstelling tot de eerder onderzochte Windward Plains en Scarlet Forest, presenteert een verticaal gelaagd landschap en biedt verschillende uitdagingen over de bovenste, middelste en onderste lagen. De bovenste laag, badend in zonlicht, wordt gekenmerkt door met olie gesneden modder. Descending dieper, de hitte intensiveert, als hoogtepunt lavastromen en andere extreme omstandigheden in de onderste lagen.

Yuya Tokuda, directeur van zowel Monster Hunter: World- als Monster Hunter Wilds, legt de milieuverschuivingen van het Oilwell-bekken uit: "Tijdens de braak is het een modder- en olie-gevulde landschap. De vuurwandeling (inkomend) brandt de oliënsters weg en de oliën en de oliën en de oliën en de oliën verbrandt de oliën en branden de oliën en branden de oliën en branden de oliën en branden de oliën en branden de oliën, en Tijdens de overvloed verdwijnt het roet, onthult mineralen, micro -organismen en oude artefacten. "

Kaname Fujioka, uitvoerend directeur en art director voor Wilds, gaat in op de ontwerpfilosofie: "We wilden een verticaal verbonden gebied, in tegenstelling tot de horizontaal uitgebreide eerdere locaties. De omgeving verandert subtiel tussen de strata, met zonlicht bereikt de top en Intense warmte hieronder. " Deze verticaliteit beïnvloedt de wezens die het bekken bewonen, met een spiegel van diepzee of vulkanische ecosystemen onder water. De ontwikkelaars gebruikten hun ervaring met het creëren van de koraalhooglanden ter wereld om de unieke fauna van het Oilwell -bekken te ontwerpen.

Het ecosysteem van het Oilwell -bekken, in tegenstelling tot degenen die afhankelijk zijn van zonlicht en vegetatie, gedijt op geothermische energie. Kleine wezens voeden zich met micro -organismen in de oliën, die op zijn beurt energie ontlenen aan de warmte van de aarde. Grotere monsters jagen op deze kleinere wezens, waardoor een complexe voedselketen ontstaat.

Rompopolo, een giftig, bolvormig monster, is een voorbeeld van dit unieke ecosysteem. Fujioka beschrijft zijn ontwerp: "We hebben een lastige moerasbewoner voorgesteld om giftig gas te gebruiken.

Nu udra, het Apex Predator, is een kolossaal, octopusachtig wezen dat zichzelf in vlammen bekijkt. Het ontwerp haalt inspiratie uit octopussen, maar met een demonische esthetiek. Het team streefde op een opvallend silhouet en dubbelzinnige gelaatstrekken. Zelfs de muziek die gevechten begeleiden met nu udra roept demonische beelden op.

De oprichting van nu udra is een langdurige ambitie voor Tokuda en Fujioka, die eerder soortgelijke tentacled-monsters hadden voorgesteld. De technologische vooruitgang stelde hen uiteindelijk in staat om hun visie te realiseren op een vrij ontroerend, tentacled monster met complexe animaties. De vele tentakels van Nu Udra, elk verdeeld, vormen een unieke uitdaging, die strategische aanvallen vereisen om te overwinnen. De zintuiglijke organen, gelegen aan de uiteinden van zijn tentakels, stoten licht uit om zijn doelen aan te geven.

Gravios, een terugkerend monster van Monster Hunter Generations Ultimate, bewoont ook het Oilwell -bekken. Het harde schild en de hete gasemissies maken het een passende inwoner van dit vurige landschap. De ontwikkelaars wilden van Gravios een uitdagende ontmoeting maken, waardoor spelers het wondsysteem en de deelbrekende mechanica effectief moeten gebruiken.

Het Oilwell -bekken biedt een rijke en uitdagende jachtervaring, met de toewijding van het monsterjagerteam aan het creëren van memorabele monsters en omgevingen. De zorgvuldige overweging van het ontwerp, de animaties en de integratie van elk monster in het ecosysteem benadrukt de toewijding van het team om een ​​boeiende en lonende gameplay -ervaring te bieden.