In de afgelopen maanden zijn de PlayStation Store en Nintendo Eshop overspoeld met wat sommige gebruikers "slop" -games noemen. Zowel Kotaku als Aftermath hebben dit probleem behandeld, met een bijzondere focus op de eShop, die in toenemende mate gevuld lijkt te worden met games met behulp van generatieve AI- en misleidende winkelpagina's om gebruikers te misleiden om games van lage kwaliteit te kopen die hun beloften niet waarmaken. Deze kwestie is onlangs uitgebreid tot de PlayStation-winkel, met name het sectie " Games to Wishlist " beïnvloeden met een instroom van raar uitziende dingen .

Deze "slop" -games zijn niet alleen ondermaats; Ze vertegenwoordigen een stortvloed van vergelijkbare titels die andere inhoud overschaduwen. Meestal zijn dit SIM -games die voortdurend te koop zijn, die vaak thema's nabootsen of de concepten en namen volledig kopiëren van meer populaire games. Ze bevatten vaak hyper-gestyliseerde kunst en screenshots die stinken van generatieve AI , maar in werkelijkheid bieden ze een slechte gameplay, Janky-bedieningselementen en tal van technische problemen, met minimale boeiende inhoud. Gebruikers hebben opgemerkt dat deze spellen worden uitgesproken door een klein handvol bedrijven , die moeilijk te volgen zijn en verantwoordelijk te houden, waardoor hun namen vaak worden gewijzigd om detectie te voorkomen.

De groeiende frustratie bij gebruikers van beide winkels heeft geleid tot oproepen tot strengere regulering om de verspreiding van "AI Slop" te beteugelen. Dit is met name dringend gezien de verslechterende prestaties van Nintendo's eShop, die met de dag langzamer en meer rommelig wordt.

De magische wereld van cert

Om te begrijpen waarom deze spellen de winkels overspoelen, sprak ik met acht personen in game -ontwikkeling en publiceren, die allemaal om anonimiteit om bezorgdheid om de represailles van de platformhouder hebben gevraagd. Ze deelden hun ervaringen met het vrijgeven van games op Steam, Xbox, PlayStation en Nintendo Switch en gaven inzicht in de certificeringsprocessen van deze platforms.

Het algemene proces om een ​​spel op een van deze winkelpuien te krijgen, omvat een ontwikkelaar of uitgever die zijn spel pitchen om toegang te krijgen tot ontwikkelingsportals en Devkits. Vervolgens vullen ze formulieren in met de functies en technische aspecten van het spel, gevolgd door een certificeringsfase waarbij de platformhouder ervoor zorgt dat de game voldoet aan specifieke technische normen. Dit omvat controles op naleving van hardwarespecificaties en naleving van wettelijke en beoordelingsvereisten. Belangrijk is dat certificering geen kwaliteitsborgingscontrole is; Het is de verantwoordelijkheid van de ontwikkelaar om ervoor te zorgen dat het spel speelbaar is vóór het indienen.

Terwijl Steam en Xbox hun certificeringseisen publiceren, doen Nintendo en Sony dat niet. Als een game niet certificering mislukt, moet deze worden opnieuw ingediend met opgeloste problemen, hoewel ontwikkelaars vaak vage foutcodes ontvangen in plaats van gedetailleerde feedback, vooral van Nintendo.

Voor- en midden

Store -pagina's moeten zich houden aan richtlijnen die nauwkeurige representaties van het spel vereisen, maar de handhaving van deze regels varieert. Nintendo en Xbox Review Wijzigingen in opslagpagina's voordat ze live gaan, terwijl PlayStation een enkele review uitvoert in de buurt van lancering en Valve de initiële winkelpagina beoordeelt, maar geen volgende wijzigingen. Dit lakse toezicht stelt ontwikkelaars in staat om consumenten mogelijk te misleiden met de inhoud van hun winkelpagina.

Het gebruik van generatieve AI in games en winkelactiva wordt niet gereguleerd door Nintendo, Sony of Xbox, hoewel Steam ontwikkelaars vraagt ​​om dergelijk gebruik bekend te maken. Misleidende screenshots of inhoud resulteert meestal in verzoeken om het aanstootgevende materiaal te verwijderen in plaats van meer ernstige straffen.

Eshop naar Eslop

De redenen achter de vloed van "slop" -spellen op PlayStation en de winkels van Nintendo zijn veelzijdig. Xbox van Microsoft, die dierent over spellen per game, wordt minder beïnvloed omdat het strengere normen heeft voor elke inzending van het spel. Nintendo, Sony en Valve keuren daarentegen ontwikkelaars goed, waardoor ze meerdere games kunnen uitbrengen zodra ze zijn goedgekeurd, wat kan leiden tot een stroom van lage kwaliteit titels als ze certificering doorstaan.

Het goedkeuringsproces van Nintendo wordt als bijzonder kwetsbaar voor uitbuiting beschouwd. Sommige ontwikkelaars exploiteren het systeem door continu nieuwe bundels vrij te geven om bovenaan de verkoop en nieuwe releaslijsten te blijven en andere games te duwen. De automatische lijsten van PlayStation lijden er ook last van om te worden overweldigd door lage spellen, die titels van hogere kwaliteit kunnen verlagen.

Hoewel generatieve AI vaak wordt beschuldigd, kan de kernprobleem meer gaan over ontdekkingsbaarheid en het gemak waarmee bepaalde ontwikkelaars de markt kunnen overspoelen. Xbox vermindert dit via samengestelde winkelpagina's, terwijl PlayStation's sectie "Games to Wishlist", gesorteerd op releasedatum, per ongeluk games van lage kwaliteit promoot. Stoom, ondanks dat het mogelijk meer "slop" heeft, profiteert van robuuste sorteer- en zoekopties, en een constant verfrissende nieuwe releases-sectie die de impact van een enkel spel van lage kwaliteit verwijdt. De aanpak van Nintendo resulteert echter in een ongesorteerde puinhoop van nieuwe releases.

Alle games toegestaan

Gebruikers hebben Nintendo en Sony aangeraden om het probleem van "slop" -games aan te pakken, maar geen van beide bedrijven reageerde op verzoeken om commentaar op potentiële oplossingen. Ontwikkelaars en uitgevers zijn sceptisch over belangrijke verbeteringen, vooral van Nintendo, die historisch slechts kleine verbeteringen aan de winkel met elke nieuwe consoleratie genereren.

Sony heeft eerder actie ondernomen tegen soortgelijke kwesties, zoals het hardoptreden van 2021 tegen "spam" -inhoud die is ontworpen om een ​​beroep te doen op trofee -jagers. De effectiviteit van dergelijke maatregelen valt echter nog te zien in de huidige context.

Er is bezorgdheid dat overdreven agressieve regelgeving legitieme indie -games zou kunnen schaden. Inspanningen zoals het "Better Eshop" -initiatief van Nintendo Life, dat games van lage kwaliteit uitdeed, werd geconfronteerd met terugslag voor het verkeerd labelen van kwaliteit indie-titels. Ontwikkelaars vrezen dat platformhouders ten onrechte echte games kunnen richten in hun inspanningen om "slop" te beteugelen.

Uiteindelijk is de uitdaging voor platformhouders om een ​​evenwicht te vinden tussen de inzendingen van games met het voorkomen van cynische geldgrepen. Het proces wordt beheerd door personen die moeten navigeren door de complexiteit van onderscheid tussen echte inspanningen en uitbuitingspraktijken, een taak die niet altijd eenvoudig is.