The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom to przełomowy moment dla serii, wyznaczający debiut jej pierwszej kobiety-reżyserki. W tym artykule zagłębiamy się w spostrzeżenia, którymi podzieliła się reżyserka Tomomi Sano i producent Eiji Aonuma podczas wywiadu Nintendo „Ask the Developer”, rzucając światło na drogę tworzenia gry.

Tomomi Sano: pionierka Zeldy

Echoes of Wisdom jest godne uwagi nie tylko ze względu na swoją bohaterkę, księżniczkę Zeldę, ale także ze względu na reżyserkę, Tomomi Sano. Sano, weteran z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem, brał wcześniej udział w licznych remake'ach Zeldy autorstwa Grezzo, w tym Ocarina of Time 3D, Maska Majory 3D, Link's Awakening i Księżniczka Zmierzchu HD, a także tytuły w seria Mario & Luigi i różne gry sportowe Mario. Jej rola w Echoes of Wisdom polegała na nadzorowaniu produkcji, sugerowaniu udoskonaleń i zapewnieniu zgodności z ustaloną formułą Zeldy.

Od Kreatora Lochów do epickiej przygody

Aonuma ujawniła, że ​​początki Echoes of Wisdom mają swoje korzenie w inicjatywie post-Przebudzenie Linka. Grezzo, wykorzystując swoją odgórną wiedzę dotyczącą Zeldy, początkowo zaproponował narzędzie do tworzenia lochów Zelda. Koncepcja ta jednak ewoluowała. Wczesne prototypy wykorzystywały mechanikę „kopiuj i wklej” oraz połączenie perspektywy z góry na dół i z boku. Jeden prototyp, nazwany „edytuj lochy”, umożliwiał graczom konstruowanie własnych gier Zelda.

Interwencja Aonumy, opisana jako „przewrócenie stołu do góry nogami”, znacząco zmieniła kierunek gry. Doceniając początkowe pomysły, dostrzegł większy potencjał w wykorzystaniu skopiowanych elementów jako narzędzi w ramach wstępnie zaprojektowanych poziomów, a nie do tworzenia całych poziomów. Ta zmiana położyła nacisk na kreatywne rozwiązywanie problemów i niekonwencjonalną rozgrywkę.

Zespół przyjął koncepcję „bycia psotnym”, skodyfikowanym w trzech zasadach: zdolność do swobodnego wklejania przedmiotów, rozwiązywania zagadek przy użyciu nieoczekiwanych elementów i wykorzystywania echa w genialne, prawie „oszustwo”. Ta filozofia jest przykładem elementów takich jak Spike Rollers, których nieprzewidywalne interakcje zostały uznane za kluczowe dla wyjątkowego uroku gry. Aonuma przyciągnęła przypomnienie do sanktuarium Myahm Agana w Breath of the Wild , podkreślając radość z odkrywania niekonwencjonalnych rozwiązań. <🎜 🎜>